Miłosierny Samarytanin roku 2014

dr n. med. Maria Alina Niemiec z Krynicy Zdroju

„Oddana ludziom w ciszy”

Emerytowana kardiolog. Wnikliwy specjalista, który poświęca tyle czasu pacjentowi ile tego wymaga. Pani doktor pomaga osobom ubogim – często dofinansowuje najbardziej potrzebujących w realizacji recept, udziela konsultacji, jeździ na wizyty na własny koszt. Skromny, wrażliwy człowiek. Wypowiedź osoby zgłaszającej: ,,Całym sercem poświęciła się dla drugiego człowieka”. 

dr n. med. Jacek Domański –Uniwersytecki Szpital Dziecięcy – Kraków

Człowiek pełen dobroci, oddany nie swojej pracy lecz powołaniu. Gdy sam nie jest w stanie już pomóc doradza, kieruje do innych specjalistów, zawsze czuwa, czy dziecko zostało przyjęte i dalej jest leczone.Wypowiedź osoby zgłaszającej: „Pan doktor opiekował się moim synkiem, wcześniakiem … byłam u wielu lekarzy, ale tylko jemu ponownie powierzyłabym życie mojego dziecka”.

lek. med. Joanna Streb –  Poradnia Onkologiczna Szpitala Uniwersyteckiego - Kraków 

Lekarz, który walczy o każdego pacjenta bez względu przede wszystkim na wiek. To nie tylko lekarz, ale psycholog, doradca, towarzysz. Przeprowadza na drugą stronę.Wypowiedź osób zgłaszających: „ (…) dlaczego doktor Joanna? … bo ją kochamy – codziennie ratuje nam życie”.

dr n. med. Robert Gałązkowski –Dyrektor Lotniczego Pogotowia Ratunkowego - Warszawa

Człowiek charakteryzujący się ponad przeciętnym zaangażowaniem w ratowanie ofiar wypadków, katastrof. Pełny poświęcenia. Zainteresowany losem ratowanych ludzi. Dyrektor Gałązkowski inicjował i inicjuje oraz organizuje wsparcie rzeczowe dla ludności i żołnierzy rannych w Donbasie poprzez wysyłkę leków, materiałów opatrunkowych, które zostały przekazane za pośrednictwem Szpitala Straży Granicznej we Lwowie. Zainicjował zbiórkę sprzętu medycznego oraz karetek dla szpitali we wschodniej Ukrainie dotkniętych bezpośrednio skutkami działań wojennych. 

lek. med. Małgorzata i Andrzej Rzepeccy - Kraków

Andrzej i Małgorzata Rzepeccy tuż po studiach postanowili rozpocząć działalność pomocową na kontynencie afrykańskim. Wśród wielu działań, których realizacji się podjęli są m.in.: prowadzenie terapii i diagnostyki ludności z środkowej Ugandy oraz dostarczanie leków w te miejsca, uczestnictwo w projekcie medycznym obejmującym pomoc medyczną i doposażanie szpitala misyjnego w sprzęt medyczny (Uganda), nadzorowanie budowy i remontu oraz wyposażenie sierocińca w Kaabale, prowadzenie remontów studni głębinowych w centralnej Ugandzie.

Wypowiedź osoby zgłaszającej: ,,Swe działania pomocowe prowadzą w sposób dyskretny nie nagłaśniając ich na szeroką skalę, zgodnie z ewangeliczną zasadą, kiedy dajesz jałmużnę czyń to tak „(…) aby lewa ręka nie wiedziała co czyni prawa”.

Prof. dr hab. n. med. Janusz Skalski,  Klinika Kardiochirurgii Dziecięcej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego – Kraków

W związku z ilością napływających zgłoszeń w każdej edycji Plebiscytu Kapituła Plebiscytu postanowiła przyznać prof. Januszowi Skalskiemu tytuł Honorowego Samarytanina za całokształt działalności.Wypowiedź osoby zgłaszającej: „(…) Profesor oddaje całe swoje serce małym sercom, czyli pacjentom, o życie których walczy, oraz ich rodzicom. W wakacje 2007 roku, gdy brakowało niezbędnej podczas operacji krwi i szpitalowi groziło odwoływanie zabiegów, profesor bez wahania oddał własną krew, po czym… przystąpił do zaplanowanej operacji i przez sześć godzin naprawiał chore małe serduszko”.

Anna Paruch - Kraków

Zapoczątkowana przez Annę grupa powstała aby przygotować niepełnosprawnych mieszkańców jednego z krakowskich Domów Pomocy Społecznej do przyjęcia sakramentu komunii. Od tego czasu grupa nieprzerwanie realizuje posłannictwo miłosierdzia względem osób niepełnosprawnych intelektualnie organizując im czas wolny, katechezy i dwa razy do roku obozy integracyjne. Anna, która bierze czynny udział w obozach grupy, pokochała, a następnie adoptowała dwójkę niepełnosprawnych chłopaków - Wojtków, którą to miłość opisuje prowadząc facebookowy profil „Dla dwóch takich co ukradli serce”.Wypowiedź osoby zgłaszającej: „Tyle szczęścia, ile ona zorganizowała nie widział nikt na świecie”.

Urszula Wysocka – Baborów

Swoją otwartą postawą daje poczucie, że człowiek nie jest sam ze swoim problemami. Doradzi osobom starszym jak napisać urzędowe pismo, do jakiej instytucji zwrócić się o ewentualną pomoc, pomogła dzieciom niepełnosprawnym organizując im zbiórkę zabawek, odzieży, art. żywnościowych. Organizuje wyjazdy jedno, dwu dniowe dla emerytów, rencistów.W czasie wielkiej powodzi zorganizowała zbiórkę płodów rolnych, które następnie zostały przekazane poszkodowanym z okolic Dąbrowy Tarnawskiej, wsi Szczucin i okolicznych miejscowości (ok. 70 ton płodów rolnych).Przyświeca jej dewiza: „… nie patrz na nikogo z góry, chyba że pomagasz mu wstać”.

Dorota Adamecka – Miastko (Pomorze)

Mimo wielu własnych problemów zdrowotnych poświęciła się pomocy na rzecz osób i dzieci niepełnosprawnych. Organizowała festiwale, warsztaty artystyczne, wycieczki dla dzieci niepełnosprawnych i pełnosprawnych co umożliwiało także integrację i walkę z stereotypami. Organizowała zbiórki pieniężne, żywności dla hospicjum w Poznaniu, domów dziecka, Afryki, dla chorych na nowotwory. Mimo tak wielu trudności POMAGA.  

Emilia Starzyk – Kraków

Emilka to bardzo młoda dziewczynka o bardzo „dojrzałym sercu”. Dojeżdża do jednego z krakowskich Domów Pomocy Społecznej i tam pod opieką sióstr Służebniczek zajmuje się potrzebującymi. Podopiecznym m.in. czyta książki, karmi chorych, uczestniczy przy pewnych czynnościach pielęgnacyjnych, mierzy ciśnienie, ale przede wszystkim rozmawia z chorymi, wysłuchuje ich.

Krzysztof  Błecha – Żywiec

Krzysztof Błecha od wielu lat wspiera misje w Afryce: - sierociniec dla dzieci zarażonych wirusem HIV w Ugandzie, szkołę zawodową z internatem dla osieroconych dziewcząt w Kamerunie oraz rozwój rolnictwa i społeczności lokalnej w Tanzanii. Walczy o regulację prawną tzw. Leczenia Miłosierdzia - Compassionate use ...Wypowiedź osoby zgłaszającej: „Poproszony o pomoc nigdy nie opuści potrzebującego”. 

Ks. Mieczysław Pająk – misjonarz - Przyszowa k. Limanowej

Misjonarz od 16 lat pracujący wśród pigmejów w Bagandu. Sam wybudował  2 szkoły dla pigmejskich dzieci, postawił 8 kaplic, kilkanaście studni głębinowych, prowadzi kilka szkół dla dzieci. Z narażeniem własnego życia uratował kilkanaście osób oskarżonych o uprawianie czarów, które zostały skazane na śmierć poprzez zakopanie żywcem.